Beste leden van AWC de Keien,
Carnavalsvereniging de Keien telt op dit moment in totaal 9 ambassadeurs, waar we als keien, kei-innen en kiezelkeien bijzonder trots op mogen zijn. Deze mensen dragen de vereniging een zeer warm hart toe. Zij maken het mede mogelijk, om er elk jaar weer een mooi carnavalsjaar van te maken.

We willen de ambassadeurs eens in het licht zetten.
Zo kunnen leden van onze club, de personen achter het ambassadeurschap leren kennen.
Op deze manier willen ook we laten weten, dat wij als AWC de Keien de ambassadeurs bedanken voor hun donatie en inzet voor de vereniging.

Als eerste zijn we in gesprek gegaan met Dhr. J Cornelissen, voor vele ook bekend als Jan.
Jan is al 53 jaar getrouwd met Riet en samen kregen ze 3 kinderen, Helga, Monique en Rob.
Ook zij zijn bekenden binnen de carnavalsvereniging. Vroeger waren Helga en Monique zelfs dansmarietje, het paradeplaatje van de vereniging. Ook zoon Rob is nu tijdens de carnaval nog te vinden in de buurt van de Keien.

Jan komt uit een eenvoudig nest zoals hij zelf aangeeft. Als 3e zoon van 4 zoons en 2 zussen is hij de eerste uit het gezin, die een vervolgopleiding mag gaan doen na de basisschool. Hij gaat naar de LTS in Valkenswaard. Dit noemt hij ook wel de keerzijde van zijn leven.

Hij vertelt dat de leraar van de basisschool naar zijn ouders ging om ze te vertellen dat het goed zou zijn voor Jan als hij toch verder zou leren. Dit keurde zijn ouders goed, wat voor die tijd al heel uitzonderlijk was. Uit eigen overweging ging hij later ook nog de avond MULO doen. Nadat zijn dienstplicht er op zat heeft hij 500 gulden geleend van zijn moeder zonder medeweten van zijn vader, hier startte hij zijn eerste bedrijfje mee op in Aalst, met o.a. het maken van zendmasten.

Dit groeide uit naar grotere projecten waarbij hij een samenwerking aanging met Dhr. Rutten. Uit deze samenwerking ontstond het bedrijf voor vele bekend als de RUCO. Jan beschrijft de samenwerking  met mooie woorden als een gouden compagnonschap.

RUCO bleef maar groeien waardoor het pand aan de Hoogstraat in Waalre  al snel te klein werd. Ze gingen op zoek naar meer ruimte, waardoor ze, tot spijt van de gemeente Aalst Waalre, in 1975 verhuisden naar Valkenswaard.  De gemeente Aalst-Waalre kon ze op dat moment niets bieden. De RUCO groeide door met zelfs 2 vestigingen in Zoetermeer, waaronder een centrale werkplaats van de KPN. Hier werden onder meer telefooncellen en telecomkasten gemaakt. In 1995 deed Jan Cornelissen na hard werken afstand van de RUCO.

Ondanks dat Jan een druk bezet man was met zijn bedrijf, had hij nog tijd over voor ontspanning. Met een aantal vrienden, o.a. Kees Verhoeven, Gerard Vos, Harry Peters, Tjeu Verstappen, Toon v.d Meerakker en Jan v.d Breggen begon hij bijna 50 jaar geleden met de oprichting van een Carnavalsvereniging, genaamd de Keienschijters.

Het Stationskoffiehuis werd de eerste residentie. Al snel werd dit te klein en kregen ze het plan om het oude Boerenbont gebouw om te toveren tot een waar feestpaleis. Harry en Kees gingen kijken hoe dit voor elkaar te krijgen. Ze bouwden  een podium, een bar en gaven de boel een likje verf en al snel was er een mooie feestzaal geboren. Later kwamen er 400-500 man carnaval vieren.

Het eerste Jaar van de Keienschijters was er een zonder prins Carnaval, in 1968 kregen zij hun eerste prins, dat werd Gerard Vos. Na het 3 jarig bestaan, hebben ze de naam veranderd naar AWC (algemene Waalrese carnavalsvereniging) de Keien.

Een speciaal moment voor de vereniging was wanneer na het 2 jarig bestaan de Keien werden uitgenodigd door Burgemeester Keizer om de sleutel van Waalre te mogen ontvangen tijdens de carnavalsdagen. Dit is een jaarlijks terugkerend feestelijk moment voor AWC de Keien.

Regelmatig kwam Gerard Vos bij Jan over de vloer met geweldige ideeën om de Keien nog groter te maken. Jaap van de Eerden ook wel Jaap Pap genoemd heeft ook een speciaal plekje bij de Keien, vertelt Jan. Ook Jaap had grote invloed bij de vereniging. Samen hebben ze een boek willen uitbrengen voor het 44 jaar bestaan van de Keien, helaas is dit nooit gelukt omdat het te hoge kosten met zich mee bracht.

Wat is het een mooie vereniging  geworden, vertelt Jan met glunderende ogen. Jan is zelf geen actief carnavalsvierder meer, maar gaat trouw ieder jaar naar de zittingsavonden. Hij heeft zelf ook nog 18 jaar in de zittingscommissie gezeten en is 21 jaar bestuurslid geweest.

Carnavalsvereniging de Keien betekent veel voor Jan; het heeft een invulling aan zijn leven gegeven. Ook zegt hij veel te danken te hebben aan de Keien. Veel vriendschap, lief en leed hebben ze gedeeld. Maar vooral veel plezier maken. Jan is met zijn 78 jaar het langst lid van de vereniging.

Jan geniet nu enigszins van wat rust, maar is toch nog actief in veel bestuursfuncties en commissies. Laatst heeft hij dan ook met pijn in zijn hart afscheid genomen als bestuurslid van het Wolders Ven. Op dit moment heeft hij nog een aantal BV’s waar hij zich voor inzet. Hij is ook lid van de ABCD commissie, een groepje dat zich inzet voor de ontwikkeling van de grond achter het nieuwe gemeentehuis.
Het bloed kruipt waar het niet gaan kan…

Een van de laatste vragen was: Zou u iets anders gedaan hebben, als u nu terug kijkt?
Zijn antwoord was duidelijk: Nee ik heb geen spijt van de keuzes die ik heb gemaakt.
Hiermee beëindigen we een  gesprek met mooie verhalen uit het leven van Jan Cornelissen.

Wij hebben Jan op deze manier leren kennen als een gewone man met zeer veel kennis van zaken en een warm hart voor de Keien.
Bedankt Jan voor dit mooie gesprek.
Tjeu en Hanneke

Ambassadeur Jan Cornelissen