‘PRINSES CARNAVAL zijn is echt once in a lifetime’
Van vrijdag 28 februari tot dinsdag 4 maart wordt in het zuiden van Nederland carnaval gevierd. In elk dorp wordt van tevoren een prins carnaval gekozen, die tijdens carnaval -met een knipoog – tijdelijk de leiding van het dorp of de stad overneemt van de burgemeester. Steeds vaker wordt ook een prinses carnaval gekozen, zoals dit jaar in. het Brabantse dorp Waalre.
Met een tulen rok en een hoed vol veren werd Hanneke van Oorschot (44) lang geleden dansmarieke bij carnavalsvereniging de Pintewippers in Hapert. Dit jaar komt haar droom uit: ze is prinses carnaval.
“Als klein meisje vond ik carnaval al een geweldig feest. Vol bewondering keek ik altijd naar de dansmariekes op het podium en nadat ik was aangesloten bij de carnavalsvereniging, mocht ik gaan optreden. Op traditionele marsmuziek maakte ik huppelpasjes en zwierden mijn benen soepel tot heuphoogte. De outfits vond ik het leukst. Dan droeg ik een witte jurk met paars fluweel, een tulen rok en een grote hoed met paarse en witte veren. Als ik daar stond, voelde ik me zo speciaal. Vanaf dat moment was ik verkocht. Van mijn tiende tot mijn zestiende was ik dansmarieke, maar toen dat stopte, werd ik minder actief bij de carnavalsvereniging.
Samen met mijn man Sjors en onze kinderen verhuisden we naar het mooie Brabantse dorp Waalre, maar ik miste Hapert. In Waalre leerden we via carnavalsvereniging A.W.C. de Keien al snel nieuwe mensen kennen en vond ik mijn liefde voor het carnavalsverenigingsleven weer terug. Ik zit niet graag stil, dus nam ik meteen taken op me: eerst bij de pr-commissie, later in het bestuur. Nu organiseer ik evenementen, zowel vóór als tijdens carnaval. Denk aan het regelen van feestlocaties, het versieren ervan en contact leggen met artiesten. Normaal gesproken ben ik wel twee avonden per week met de vereniging bezig, maar nu ik prinses ben eigenlijk elke dag.
Mijn moeder zegt vaak: ‘Hanneke, doe toch eens rustig aan.’ Maar dat kan ik niet, ik leef juist op van drukte. Bezig zijn met carnaval geeft me energie. Dat is ook niet vreemd, als je kijkt naar mijn ouders. Mijn vader was prins carnaval, al was ik toen nog niet geboren. Als ik dat had meegemaakt, was ik natuurlijk supertrots op hem geweest. Het is namelijk een enorme eer als de commissie je vraagt om prins of prinses te zijn.
‘Ik houd het vol door goed te eten, voldoende te slapen en een frisje tussendoor te drinken’
Toen ik werd gevraagd, vroeg ik eerst toestemming aan mijn man. Want ik wist dat mijn leven de komende ’tijd behoorlijk op z’n kop zou gaan staan. Als prinses carnaval ben je de stralende leider van de vereniging. Je gaat voorop in de menigte en maakt er een feest van, houdt toespraken en steekt mensen een hart onder de riem. Ik moet ook speciale kleding laten maken, cadeautjes kopen en meenemen naar recepties en af en toe een rondje geven jn de kroeg. Het is echt iets wat je once in a lifetime doet. Gelukkig stemde mijn man in. Hij weet hoe belangrijk carnaval voor me is. Ik ben gek op de saamhorigheid.
In november was de grote bekendmaking op de vereniging. Als prinses carnaval kwam ik door een wit doek heen gesprongen. Toen ze mij zag, begon mijn dochter van twaalf hard te huilen. Haar reactie is voor mij goud waard. Ze is supertrots op haar mama, net zoals haar zus en broer. Tijdens carnaval ben ik op alle dagen superdruk. Er zijn onder meer een kroegen tocht, carnavalsviering in de kerk, carnavalsoptocht, biercampus en een sleuteloverdracht. Dan geeft de burgemeester mij de ‘macht’ over het dorp.
Hoe ik dat allemaal volhoud? Door goed te eten, voldoende te slapen en af en toe een frisje tussendoor te drinken. Gelukkig heb ik na carnaval een aantal dagen vrij om even bij te komen. Dat heb ik wel nodig, denk ik.
Een adjudante is de rechterhand van de prinses, de mijne zijn mijn vriendinnen Mo en Katja.
Mijn outfit ontwierp ik met mijn kleermaakster en adjudantes. We kozen voor de kleur paars omdat we qat een krachtige kleur vinden. Ik draag een lange jas en combineer die met een glitterjurk óf broekpak. Ik kon niet kiezen tussen de twee, dus wissel ik ze af. ’typisch vrouwen hè, haha. We dragen alle drie een hoofdtooi met veren en bloemen, in plaats van een traditionele steek met veren. Sommige mannen vinden dat ik wel zo’n steek moet dragen, maar hier voel ik me fijner bij.
Hét feest van het jaar
Als prinses draag je ook een scepter: een persoonlijk object dat je in je hand draagt. Veel prinsen kiezen iets wat met hun hobby of werk te maken heeft, zoals een stok met een voetbal of tractor erop. Ik heb ervoor gekozen een laryngoscoop te dragen. Dat is een medisch hulpmiddel dat ik dagelijks gebruik in mijn werk als anesthesie medewerker in het Máxima Medisch Centrum. Met een laryngoscoop brengen we tijdens de narcose een buisje in de keel zodat de patiënt veilig kan blijven ademen. Die is letterlijk levensreddend en betekent daarom veel voor me. De mijne heb ik voor carnaval versierd met kraaltjes en tijdens carnaval draag ik hem altijd bij me. Dat moet ook; als iemand hem afpakt, moet ik een vaatje bier betalen. Er zijn altijd mensen die daarop azen.
‘Als iemand mijn scepter weet af te pakken, moet ik een vaatje bier betalen’
Carnaval is hét feest van net jaar voor mij. Wat wij als vereniging neerzetten, is geweldig. We houden de traditie in ere en brengen mensen samen.
Mijn motto is: het leven is te kort, dus zorg ervoor dat het zinvol wordt. Dat probeer ik echt te doen.”